วันจันทร์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2554

คติธรรมดีดี

ทำเหตุในปัจจุบันดี ผลในอนาคตย่อมต้องดี สมเด็จพุฒาจารย์ (โต)

พูดมาเสียมาก พูดน้อยเสียน้อย
ไม่พูด ไม่เสีย นิ่งเสีย โพธิสัตว์ หลวงปู่ทวด วัดช้างให้

เรื่องราวเต็มโลก เต็มบ้านเต็มเมือง
เราก็วางเสีย ละเสีย ละอยู่ที่กาย ที่ใจตนนี่แหละ
อย่าไปละที่อื่น การหอบอดีต และ อนาคต
มาหมักสมไว้ในใจ ก็เป็นทุกข์ ตัดออกให้หมด... หลวงปู่แหวน สุจิณโณ

ผู้อื่นไม่ได้ทำจิตใจของเราเสร้าหมองหรือผ่องแผ่ว
เราเองเป็นผู้ทำจิตใจของตนเศร้าหมอง ผู้อื่นช่วยไม่ได้
แม้พระพุทธเจ้าก็ช่วยไม่ได้ ท่านทรงเป็นผู้บอกทางให้เท่านั้น หลวงปู่ขาว อนาลโย

พูดให้เขารักยากนักหนา พูดให้เขาด่าว่า ง่ายนิดเดียว  พระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม

คนที่ตายไปแล้ว หากคนที่มีชีวิตอยู่
เขาสามารถจดจำได้ หรือ คิดถึงอยู่
ผู้นั้นได้ชื่อว่าไม่ตาย แต่คนที่มีชีวิตอยู่
กลับไม่มีใครกล่าวถึง หรือ คิดถึงเลย
นั้นคือผู้ตายไปแล้ว... หลวงพ่อเงิน พุทธโชติ

ทุกข์เพราะเกิดดับ มันมีอยู่แล้ว
เอาราคะ โลภะ โทสะ โมหะ มาเพิ่ม
... ยิ่งทุกข์ใหญ่ หลวงปู่บุดดา ถาวโร

คนไม่สนใจธรรม ธรรมก็ไม่เข้าถึงใจคน
จึงกลายเป็นคนสักว่าคน ธรรมก็สักว่าธรรม
ไม่อาจยังประโยชน์ให้สำเร็จได้ แม้คนจะมีจำนวนมาก และ
แสดงธรรมให้ฟังทั้งพระไตรปิฎก จึงเป็นเหมือนเทน้ำใส่หลังหมา
มันสลัดออกเกลี้ยงไม่มีเหลือ ธรรมจึงไม่มีความหมายในใจของคน
เหมือนน้ำไม่มีความหมายบนหลังหมาฉะนั้น หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ผู้ปฏิบัติธรรม ตั้งตนอยู่ในกรอบแห่งศีลแล้ว
ก็ย่อมไม่ต้องเดือดร้อน เพราะศีลของตน
ยังบุคคลผู้มั่นในศีล ให้พ้นจากทุกข์โทษ
เวรภัยทั้งปวง ก็จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลย หลวงพ่อแพร วัดพิกุลทอง

ทุกข์ด้วยอะไร ทุกข์ด้วยมั่นไม่เที่ยง มีแล้วหามีจริงไม่
เกิดแล้วดับไป นี่มันทุกข์อะไรอย่างนี้นะ ทุกข์ด้วยไม่เที่ยง
สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ หลวงพ่อสด จันทสโร

ลักษณะของบุญ คือ ใจเราดี ใจเรามีความสุข
ใจเรามีความสบาย เย็นอกเย็นใจ ไม่ทุกข์ ไม่ร้อน
ไม่วุ่น ไม่วาย นี่แหละบุญ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร


 
ที่มาhttp://writer.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=298994&chapter=42

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น